راهنمای خرید دریل برقی

راهنمای خرید دریل برقی به شما کمک می کند تا بهترین برند دریل برقی را با توجه به کار و بودجه تان انتخاب کنید. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید.

دریل ، کاربردی‌ترین ابزار الکتریکی است؛ به جز کارکرد خانگی، دریل، در صنعت هم کاربرد فراوانی دارد؛ از یک کارگاه کوچک گرفته تا یک کارخانه‌ی بزرگ. اما چه نوع دریلی برای چه‌کاری مناسب است؟ دریلی که با آن دیوار را برای نصب پرده یا رخت آویز سوراخ می‌کنند، با دریلی که با آن به بتن نفوذ می‌کنند،بسیار متفاوت است.

برای منزل، دریل شارژی بهتر است یا دریل برقی؟

واقعیت این است که دریل‌ها انواع زیادی دارند و از این رو انتخاب‌ از بین آن‌ها کار دشواری‌ است.

در حالت کلی دریل‌ها به سه دسته‌ی «بادی»، «دستی» و «برقی» تقسیم می‌شوند.

دریل‌های دستی، نوعی از دریل‌ها هستند که با نیروی دست کار می‌کنند. انرژی موردنیاز دریل‌های بادی هم از طریق فشار باد حاصل از کمپرسورها تأمین می‌شود. اما مهم‌ترین و متنوع‌ترین دسته‌ی دریل‌ها، نوع الکتریکی آن‌ها است که رایج‌ترین نوع دریل‌ها هم محسوب می‌شوند.

آشنایی با اجزای تشکیل‌دهنده‌ی دریل‌ها

موتور

موتور مهمترین قسمت این دستگاه است. این بخش تعیین‌کننده‌ی قدرت و سرعت یک دریل است و انواع مختلفی دارد. برخی موتورها ساده هستند. نوع دیگری از موتورها از گیربکس بهره می‌برند که مجموعه‌ای از ویژگی‌ها را به دریل می‌افزایند. ازجمله‌ی این ویژگی‌ها می‌توان به قابلیت تنظیم سرعت، تغییر گشتاور و جهت چرخش اشاره کرد. لازم به ذکر است سرعت و گشتاور دریل‌ها به‌وسیله‌ی دیمر قابل‌تغییر است و هرچه سرعت کم‌تر باشد گشتاور موتور بیشتر خواهد شد. این ویژگی در دریل-پیچ‌گوشتی‌ها کاربردی اساسی دارد. چراکه سرعت بستن پیچ با سرعتی که باید در هنگام سوراخ کردن سطوح استفاده شود متفاوت است. نوع دیگر موتورها علاوه‌بر چرخش، قابلیت چکشی و ضربه زدن به سطوح را دارند. این ضربات در موتورهای با قدرت مختلف، متفاوت است و با نرخ ضربه در دقیقه شناخته می‌شود. میزان قدرت موتور دریل‌ها برحسب وات سنجیده می‌شود که این اندازه از حدود ۲۰۰ وات شروع‌شده و بالا بودن این عدد به مفهوم قدرت بالاتر دستگاه است.

سه‌نظام

سه‌نظام 13 را می‌توان متداول‌ترین نوع سه‌نظام دانست. منظور از این عدد، نصب مته‌ یا سری پیچ‌گوشتی تا اندازه‌ی 13 میلی‌متری درون سه‌نظام است.

بی‌شک بعد از موتور، مهم‌ترین بخش یک دریل سه‌نظام است. چراکه این بخش علاوه بر انتقال نیروی موتور، وظیفه‌ی نگه‌داشتن مته را هم بر عهده دارد. به‌طورکلی سه‌نظام‌ها را می‌توان ازلحاظ سایز و نحوه‌ی نصب مته طبقه‌بندی کرد که از نظر نحوه‌ی نصب مته به دودسته تقسیم می‌شوند: آچارخور و خودکار. در مدل آچارخور برای هر بار تعویض مته نیاز به استفاده از آچار مخصوص است. اما در نوع خودکار نیازی به استفاده از آچار نبوده و هر بار به کمک نیروی دست و چرخش دریل می‌توان مته‌ی دریل را تعویض کرد. استفاده از سه‌نظام‌های خودکار موجب افزایش سرعت تعویض مته می‌شود. لازم به‌ذکر است سه‌نظام‌های خودکار، خود دارای انواع گوناگونی هستند که در ادامه و در معرفی انواع دریل‌ها به آن خواهیم پرداخت.

حال می‌خواهیم سه‌نظام‌ها را از نظر اندازه موردبررسی قرار دهیم. سه‌نظام ۱۰ را می‌توان متداول‌ترین نوع سه‌نظام دانست. منظور از این عدد، نصب مته‌ یا سری پیچ‌گوشتی تا اندازه‌ی ۱۰ میلی‌متری درون سه‌نظام است. عموما دریل‌های معمولی کوچک، از این نوع سه‌نظام برخوردارند. نوع دیگر سه‌نظام شماره ۱۳ است که دریل‌های بزرگ‌تر از این نوع سه‌نظام بهره می‌برند.

مته

برای دریل‌کاری روی سطوح چوبی، پلاستیکی و فلزی حتما باید از مته‌ی فولادی استفاده شود یا برای دریل‌کاری سطوح گچی، بتنی و سیمانی مته‌ی الماسه به‌کار گرفته شود.

بعد از معرفی سه‌نظام به‌عنوان نگه‌دارنده‌ی مته، می‌خواهیم به بررسی و معرفی انواع مته‌ها بپردازیم. استفاده از مته‌ی باکیفیت و مناسب به‌اندازه‌ی خود دریل اهمیت دارد. چراکه بخشی از دریل است که وظیفه‌ی تماس با سطوح و سوراخ کردن را بر عهده دارد.

مته‌ها اندازه‌های مختلفی دارند. همچنین برحسب جنس سطوح و نوع فعالیت در انواع متنوعی تولید می‌شوند که در اینجا به چند نوع از متداول‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنیم.

• مته الماسه: این مته‌ها با توجه به طراحی خاص‌شان برای سوراخ کردن مصالح ساختمانی نظیر سنگ و گچ و سیمان کاربرد دارند. باتوجه به نوع کارایی این مته‌ها نیاز است که از مقامت بالایی برخوردار باشند. به همین جهت از ترکیبات کربن در ساخت این نوع مته‌ها استفاده می‌شود.
• مته فولادی: این نوع مته‌ها آلیاژی فولادی دارند و برای سوراخ‌کاری سطوح مختلف چوبی، فلزی و پلاستیکی مورداستفاده قرار می‌گیرند.

انواع دریل الکتریکی

با توجه به ویژگی‌های بیان‌شده در مورد دریل‌ها حال می‌خواهیم به معرفی انواع دریل‌های الکتریکی به لحاظ کارکرد و نوع استفاده بپردازیم. به‌طورکلی دریل‌های الکتریکی به دودسته‌ی دریل‌های برقی و شارژی تقسیم می‌شوند.

دریل‌های برقی

این نوع دریل‌ها انرژی موردنیاز خود را مستقیما از طریق جریان برق تأمین می‌کنند. پارامتر محدودکننده‌ی این دریل‌ها را می‌توان طول کابل آن‌ها دانست؛ چراکه تنها می‌توان در مکان‌هایی که امکان دسترسی به جریان برق شهری در دسترس است از این مدل دریل‌ها استفاده کرد. این دریل‌ها عموما از قدرت بیشتری نسبت به دریل‌های شارژی برخوردارند و با استفاده از آن‌ها کاربر نگرانی از جهت اتمام باتری دستگاه نخواهد داشت. این دریل‌ها به دلیل سابقه‌ی طولانی‌ که دارند شناخته‌شده‌تر هستند.

دریل شارژی

این دسته از دریل‌ها انرژی موردنیاز خود را از طریق باتری تامین می‌کنند. معمولا دریل‌های شارژی از قابلیت کنترل سرعت و گشتاور برخوردارند. این ویژگی در کنار قابلیت تغییر جهت گردش، این دستگاه‌ها را به گزینه‌ای مناسب برای استفاده به‌عنوان یک پیچ‌گوشتی شارژی تبدیل کرده است. از آن‌جایی که این دریل‌ها حجم کم‌تری در مقایسه با نوع برقی دارند و درعین‌حال نیاز به استفاده از جریان برق مستقیم را نداشته و عموما از یک باتری اضافه برخوردارند، می‌توانند در هر مکانی مورداستفاده قرار گیرند.

بخش اصلی دریل‌های شارژی باتری آن‌ها است. این باتری‌ها را می‌توان به دودسته کلی تقسیم کرد. باتری‌های لیتیوم – یونی و باتری‌های نیکل – کادمیومی. در ابتدا از باتری‌های نیکل – کادمیومی برای دریل‌ها استفاده می‌شد که وزن بالایی داشتند و از راندمان پایینی برخوردار بودند. ازاین‌رو باتری‌های لیتیوم – یونی جای باتری‌های نیکل – کادمیومی را گرفتند. باتری‌های لیتیوم – یونی عمر بیشتری دارند، زمان شارژ آن‌ها سریع‌تر است و کارآمدتر هستند.

دسته‌بندی دریل‌ها بر اساس کاربرد

دریل‌های ساده

رایج‌ترین و شناخته‌شده‌ترین نوع دریل‌ها این نوع از دریل‌ها هستند. باگذشت زمان و ورود فناوری به دنیای ابزار این دریل‌ها به ویژگی‌هایی مانند قابلیت تنظیم سرعت، تغییر گشتاور و تغییر جهت چرخش مجهز شدند. از این نوع دریل‌ها بیشتر می‌توان برای سوراخ‌کاری فلزات، چوب و پلاستیک استفاده کرد. سه‌نظام به‌کاررفته در این دریل‌ها عموما به دو شکل آچارخور و خودکار طراحی می‌شود و نوع مته‌ی استفاده‌شده برای این دستگاه‌ها بسته به جنس سطح موردنظر تعیین می‌شود. معمولا در اغلب خانه‌ها و واحدهای صنعتی کوچک می‌توان یک نمونه از این نوع دریل‌ها را یافت.

‌‌‌

    ‌

دریل‌های چکشی

این سری از دریل‌ها همان‌طور که از اسم‌شان مشخص است قابلیت چکشی و ضربه زدن در هنگام چرخش را دارند. سازوکار دریل‌های چکشی به‌گونه‌ای است که در هنگام گردش مته، ضربات عمودی به سطح وارد می‌کنند. معمولا دریل‌های چکشی برای سطوحی با سختی و ضخامت بیش‌تر مثل مصالح ساختمانی کاربرد دارند و با ضرباتی که وارد می‌کنند موجب تسریع و تسهیل فرایند سوراخ‌کاری می‌شوند. ساختار این دریل‌ها مانند دریل‌های ساده است با این تفاوت که می‌توان این دستگاه را روی حالت سوراخ‌کاری ضربه‌ای قرارداد. شرکت‌های سازنده‌ی این دریل‌ها عموما برای تسلط بیشتر کاربر روی دستگاه محلی برای نصب دسته کمکی در قسمت جلوی دریل در نظر می‌گیرند.

‌‌‌ ‌‌‌

‌

‌‌‌       ‌

دریل‌های بتن‌کن

برای سوراخ‌کاری سطوح با مصالح سخت مثل بتن و سیمان از این دسته از دریل‌ها استفاده می‌شود. ویژگی قابل اشاره‌ی دریل‌های بتن‌کن علاوه‌بر موتور قدرتمند طراحی ویژه‌ی سه‌نظام آن‌ها است. همان‌طور که اشاره شد سه‌نظام وظیفه‌ی نگه‌داشتن مته را دارد، پس برای سوراخ‌کاری سطوح بسیار سخت این قسمت باید از کیفیت ویژه‌ای برخوردار بوده و به شکلی مناسب مته را دربرگیرد. سه‌نظام دریل‌های بتن کن به دو نوع متداول چهار شیار و پنج شیار تقسیم شده که با نام‌های SDSPLUS و  SDSMAXشناخته می‌شوند. دریل‌های بتن کن نیمه‌صنعتی از نوع چهارشیار بهره می‌برند و دریل‌های بتن کن صنعتی و بزرگ پنج شیار هستند.

‌‌‌ ‌‌‌‌

‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌

چکشی های تخریب

پرقدرت‌ترین، بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین نوع دریل‌های دستی این نوع از دریل‌ها هستند. چراکه این سری از دریل‌ها تنها برای تخریب سازه‌ها و سنگ‌ها کاربرد دارند. مهم‌ترین ویژگی دریل‌های تخریبی، موتور قدرتمند و گشتاور بالای آن‎ها است. در این دریل‌ها عموما از قلم به‌جای مته برای تخریب استفاده می‌شود.

‌

‌‌‌     ‌

دریل نمونه‌بردار

نوع خاصی از دریل‌ها هستند که هدف آن‌ها ایجاد سوراخ‌های بزرگ و برداشتن نمونه از مواد صنعتی مختلف برای ارسال به آزمایشگاه‌های ریخته‌گری برای بررسی است. فناوری به‌کاررفته در سه‌نظام مته‌ی این سری از دریل‌ها نسبت به دیگر دریل‌ها متفاوت است.

‌‌‌‌    ‌

دریل‌های مگنت( ستونی)

از این دستگاه‌ها برای انجام سوراخ‌کاری‌ روی سطوح مختلف مانند فلزات، سنگ‌ها، چوب و کریستال، با دقتی بالا استفاده می‌شود. این دقت بالا به لطف بازه‌ی حرکتی محدود آن‌ها حاصل می‌شود که این بازه‌ی حرکتی تنها به شکل عمودی بوده و این ویژگی مانع از انحراف آن به اطراف می‌شود. معمولا از این نوع دریل‌ها در کارگاه‌ها و واحدهای نیمه‌صنعتی و صنعتی استفاده می‌شود.

‌‌‌‌  ‌‌‌‌‌ ‌‌‌

کدام دریل را برای کارم انتخاب کنم؟

با توجه به مطالب بیان‌شده و آشنایی با سازوکار و انواع دریل‌ها حال می‌خواهیم بدانیم کدام دریل برای کاری که می‌خواهیم انجام بدهیم مناسب است. برای این‌ منظور ابتدا باید انتظارات خود از این دستگاه و این‌که قرار است در چه ‌کاری از آن استفاده کنیم را بدانیم. اگر شما دریل را تنها برای انجام کارهای خانگی نیاز دارید و می‌خواهید مجموعه‌ی ابزار خانگی خود را تکمیل کنید بهتر است از یک دریل ساده با توان معمولی استفاده کنید. اما اگر به دریلی قابل‌حمل با کارایی بیشتر مثل سوراخ‌کاری و بازوبسته کردن پیچ نیاز دارید می‌توانید دریل‌های شارژی را انتخاب کنید. اینکه اگر به دنبال یک دریل برای انجام فعالیت‌های صنعتی و کارگاهی هستید بهتر است دریلی با توان و قدرت بالاتر که ویژگی‌های مناسب فعالیت شما را داشته باشد بخرید.

آخرین نکته در این زمینه، برند دریل است. از آن‌جایی که برخی افراد در هنگام خرید ابزارآلاتی مانند دریل به برند آن توجه ویژه‌ای دارند پس این مورد هم می‌تواند عامل تعیین‌کننده‌ای در انتخاب دریل باشد. پس اگر می‌خواهید دریلی از یک برند مطرح داشته باشید می‌توانید یکی از برندهای «بوش» (Bosch)،«دیوالت» (Dewalt)، «هیتاچی» (HITACHI)، «ماکیتا» (Makita) یا «میلواکی» (Milwaukee) را انتخاب کنید.

نحوه‌ی صحیح استفاده از دریل

آشنایی با نحوه‌ی استفاده صحیح از دریل از اهمیت زیادی برخوردار است؛ چراکه در صورت نداشتن تجربه و علم استفاده و همچنین عدم رعایت نکات ایمنی، ممکن است کار، آن‌طور که مطلوب است انجام نشود یا در شرایط بدتر، موجب بروز آسیب برای کاربر شود. پس در هنگام کار با دریل، بهتر است اصول و روش استفاده به‌خوبی رعایت شود، که به‌اجمال به توصیف یکسری از این اصول می‌پردازیم.

• برای استفاده از دریل قبل از هرکاری باید جنس و کیفیت سطح تحت کار را بشناسیم و از دریل و مته‌ی مناسب با آن سطح، استفاده کنیم. به‌طور مثال برای دریل‌کاری روی سطوح چوبی، پلاستیکی و فلزی حتما باید از مته‌ی فولادی استفاده شود یا برای دریل‌کاری سطوح گچی، بتنی و سیمانی مته‌ی الماسه به‌کار گرفته شود. لازم به‌ذکر است درصورتی که از مته‌ی مناسب با سطح استفاده نشود مته کاملا کند شده و کیفیت خود را از دست می‌دهد که دراصطلاح گفته می‌شود مته سوخته است.
• قبل از شروع کار باید توجه داشت که طول کابل به‌اندازه‌ی کافی بلند باشد و درصورت کوتاه بودن آن از سیم سیار استفاده شود. برای استفاده از دریل‌های شارژی هم حتما از کامل بودن شارژ باتری اطمینان حاصل کنید. همچنین درصورت امکان، باتری اضافه به‌همراه داشته باشید.
• در موارد استفاده از باتری شارژی درصورتی‌که باتری آن از نوع نیکل کادمیومی است حتما قبل از شارژ باتری توجه داشته باشید که شارژ آن کاملا تخلیه شده باشد.
• درصورتی که از دریل‌های با سه‌نظام آچارخور استفاده می‌کنید با قراردادن آچار در محل مناسب و چرخاندن آن خلاف عقربه‌های ساعت، محفظه‌ی نگهدارنده‌ی مته را به‌اندازه‌ی مورد نظر بازکرده و مته را داخل آن قرار دهید، سپس آچار را در جهت عقربه‌های ساعت بچرخانید تا سه‌نظام به‌خوبی مته را دربربگیرد. قبل از روشن کردن دریل‌کاری، از محکم بودن مته در جای خود مطمئن شوید.
• حتما باید قبل از شروع کار نقطه‌ی تحت دریل‌کاری را علامت‌گذاری کنید. دیگر مشکلی که عموما افراد غیرحرفه‌ای در ابتدای کار با دریل دارند، ثابت نشدن نوک مته در محل مورد نظر است که معمولا این مسئله در سطوحی مثل کاشی، سرامیک و فلز بیشتر ایجاد می‌شود. راه‌حل این مشکل چسباندن یک تکه کاغذ روی نقطه مورد نظر است. همچنین در فلزات زدن ضربه‌ی محکم به وسیله‌ی یک جسم نوک‌تیز ایجاد ناهمواری در نقطه‌ی مورد نظر کار را برای دریل‌کاری راحت می‌کند.
• برای سوراخ‌کردن سطوح، نیاز به وارد کردن فشار زیاد نیست. درصورتی که از یک مته‌ی مناسب با سطح کار استفاده شود و فشاری ملایم و ثابت وارد شود، دریل به‌خوبی کار خود را انجام خواهد داد. همچنین درصورت وارد آوردن فشار زیاد به دستگاه آسیب رسیده و عمر آن کم می‌شود یا موجب کند شدن سر مته می‌شود.
• درصورتی که دریل شما مجهز به سیستم چکشی است برای سطوح پلاستیکی، چوبی و فلزی باید کلید تعیین وضعیت آن را روی حالت ساده قرار داد. برای کار با سطوح گچی و سیمانی هم حتما باید از مته‌ی الماسه استفاده شود و دریل در وضعیت چکشی قرار داده شود.
• اگر درنظر دارید تا به‌اندازه‌ی مشخصی سطح کارتان را سوراخ کنید بهتر است از خط کش دریل استفاده شود یا درصورت نبود خط‌کش، روی مته‌ی دریل علامت‌گذاری کنید.

نکات ایمنی که در هنگام کار با دریل باید رعایت شود

• از لباس کار مناسب و عینک استفاده شود. در صورت امکان از پوشیدن لباس گشاد یا استفاده از گردنبند و دستبند خودداری شود.
• درصورتی که صدای دریل خیلی بلند است از محافظ گوش استفاده کنید یا اگر از دریل‌های بزرگ که لرزش زیادی دارند استفاده می‌کنید حتما از دستکش لرزه‌گیر استفاده کنید.
• در هنگام دریل‌کاری از دسته‌ی کمکی استفاده شود و تا آن‌جا که ممکن است دریل را محکم و ثابت نگه دارید.
• درصورتی که درحال دریل‌کاری دیوارهای گچی هستید، فشار زیادی به دریل وارد نکنید، چراکه ممکن است دیوار توخالی یا نرم باشد و دریل از دست شما خارج شود. همچنین فشار بیش‌ازحد موجب ایجاد ترک روی دیوار می‌شود.
• برای شروع دریل‌کاری بهتر است ابتدا سر مته را در محل مورد نظر قرار داده و سپس دستگاه را روشن کنید.
• در هنگام تمیزکردن دریل یا تعویض مته حتما دوشاخه‌ی دریل را از برق خارج کنید.
• قبل از روشن کردن دریل، از محکم بودن قرارگیری مته در سه‌نظام مطمئن شوید.
• از مته‌ی کند یا به‌اصطلاح سوخته استفاده نکنید، چراکه به دستگاه فشار زیادی وارد می‌شود.
• در هنگام کارکردن دریل مته به‌شدت داغ می‌شود، از دست زدن به سر مته جدا خودداری کنید.
• قبل از دریل‌کاری سطوحی مثل دیوار، مطمئن شوید که داخل آن کابل برق وجود نداشته باشد.
• اگر برای اولین بار قصد استفاده از دریل را دارید حتما از یک فرد باتجربه کمک بگیرید.
• از محکم بودن سطح تحت دریل‌کاری مطمئن شوید. برای قطعات کوچک می‌توانید از گیره استفاده کنید.
• از قرار دادن دست روی دکمه‌ی دریل در مواقعی که از آن استفاده نمی‌کنید خودداری کنید. چون ممکن است به اطرافیان آسیب وارد شود.

منبع